Kocamla çocuk sayılacak yaşlarda babalarımızın isteği ile evlendirildik. Birbirimize hiç alışamadık, aşık olmadık. Onu zaman zaman güzel bir kadına bakarken görünce kıskanmıyorum, aksine üzülüyorum sadece. Benim kadar onun da hakkıydı sevmek ve sevilmek. İkimiz de yaşayamadık bu hisleri. Şimdi dönüp bakınca 22 yılı geride bırakmışız, boşu boşuna geçen 22 yıl…
Bir itirafta bulunmak istiyorum, adımı vermeseniz çok sevinirim. Eski arkadaşım sevgilimle yatmış ve bunu benden 2 yıl gizlediler.
Merhaba, buradan yazıyorum çünkü çevremde akıl alacak, anlatacak kimsem yok. Lütfen ne yapmam gerektiği konusunda bir fikir istiyorum. Biz sevgiliyken eşim beni aldatmış, tabii evliliğimizin ilk ayında telefonunu kurcalarken mesajlaşmaları gördüm. Daha 18’li yaşlarındaki sevgilisiyle yatmış, birkaç kez kadın bunu evine çağırmış. Kadın evli ve küçük bir kızı varmış. Böyle hep kadın buna mesaj atmış, farklı hesaplardan yani kadın musallat olmuş.
2 gün önce ben banyodayken kapıdan tıkırtılar duydum, ablamın oğlunun beni gizlice izlediğini fark ettim. O an bir şey diyemedim. Sizce ablamla ya da yeğenimle konuşmalı mıyım?
Hiç annesine ya da babasına şımaran bir çocuk olamadım. Bunun sebebi onlarla aramda olan anlamsız mesafe sanırım. Öyle ki; sırf babam beni kucağına alsın diye, aslında hiç uykum olmamasına rağmen koltukta uyumuş numarası yapardım ve babam beni kucağına alıp yatağıma götürürken inanılmaz mutlu olurdum. Anneler, babalar sözüm size; lütfen çocuklarınıza sevildiklerini hissettirin ve onlara sıkça dokunun! İnanın buna çok ihtiyaçları oluyor. Siz fark etmeseniz de…
Salak erkeklere bayılıyorum. Özellikle kendini hem uyanık, hem de akıllı zanneden salak erkeklere daha bir bayılıyorum. Bunlara hadlerini bildirip, ne akıllı ne de uyanık olmadıkları gerçeğini gösterince de, kendime bayılmadan edemiyorum.
Kocamla çocuk sayılacak yaşlarda babalarımızın isteği ile evlendirildik. Birbirimize hiç alışamadık, aşık olmadık. Onu zaman zaman güzel bir kadına bakarken görünce kıskanmıyorum, aksine üzülüyorum sadece. Benim kadar onun da hakkıydı sevmek ve sevilmek. İkimiz de yaşayamadık bu hisleri. Şimdi dönüp bakınca 22 yılı geride bırakmışız, boşu boşuna geçen 22 yıl…
Sevgi-siz patronum, asgari ücret zammının hemen ardından önce ürünlere zam yaptın, kesmedi, prim miktarını azalttın, o da yetmedi, kotayı yükselttin ve özlük haklarında “tasarruf”a gittin, yine yetmedi, çalışma saatlerini arttırdın, hakkımız olmasına rağmen indirimli satışlara “ceza” uygulamasını başlattın… Bunlar olurken sesimiz yükselmeye başladı diye de masada avaz avaza “Burası benim şirketim! Burası benim geleceğim!” diye höykürdün ya; bil diye söylüyorum, şirketin hiçbir rakibi senin kadar düşmanım değil artık!
Kendi imkanları ile koca bulamamış bir kadın evlendirme programına çıkıp ”Bana talip olan erkeğe aşık olmam için golf oynamasını bilmesi lazım” deyince ”Oturduğu ahır sekisi, çağırdığı İstanbul türküsü” sözünü söyleyeni bir kez daha rahmetle andım.